Δευτέρα 18 Μαρτίου 2024

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΎ ΑΛΦΑΒΗΤΟΥ.

        Λέξεις τηλεγραφικές που συνιστούν στον χριστιανό, να είναι σε Ενημέρωση, Αφύπνιση, Προετοιμασία, Ετοιμότητα, Επιλογή, Απόφαση κλπ, για την πορεία προς τον προσωπικό Γολγοθά του κάθε Ορθοδόξου Χριστιανού.

 Λέξεις από την Γραφή και την Υμνολογία των Ακολουθιών της Εκκλησίας.

Πέρασαν 3 εβδομάδες και 4 Κυριακές του Τριωδίου. 3 εβδομάδες προ-άθληση-προπόνηση θα το λέγαμε. 3 εβδομάδες σχετική προετοιμασία για να εισέλθουμε στο Στάδιο των αγωνισμάτων. Αγωνίσματα είναι όχι αυτά που όλοι γνωρίζουν περί αθλητικού στίβου κλπ.   Εδώ αγωνίσματα είναι οι Αρετές. Από την λεγόμενη Καθαρή Δευτέρα εισερχόμαστε στο πνευματικό στάδιο [στάδιο της εκκλησίας τοπογραφικά είναι όλος ο κόσμος] για κατάκτηση μεταλλίου αρετών και όχι χρυσού, αργυρού και χάλκινου κρεμασμένα σε μία  κορδέλα.

    Την πρώτη Κυριακή Τελώνου και Φαρισαίου κυριαρχεί η λέξη προσευχή μαζί με τις λέξεις Τελώνης, Φαρισαίος και ζήλος. Την λέξη προσευχή την συναντούμε στους ύμνους 5 φορές, αλλά το πνεύμα των ύμνων της Κυριακής είναι περί της προσευχής των δύο αυτών ανδρών, επίσης την λέξη Τελώνης 41 φορές, την λέξη Φαρισαίος 29 φορές, και την λέξη Ζήλος 14 φορές. Ο Τελώνης εισήλθε στο Ναό με διάθεση και πνεύμα ταπεινώσεως οπότε είναι πρότυπο ταπεινού ανθρώπου, Ο δε Φαρισαίος εισήλθε στο Ναό με έπαρση υπερηφάνεια ή εγωισμό, τον λεγόμενο φαρισαϊσμό. Οι ύμνοι μας προτρέπουν να μοιάσουμε με τον Τελώνη και να αποφύγουμε το πνεύμα και την συμπεριφορά του Φαρισαίου. Επίσης με την λέξη ζήλος οι ύμνοι μας παρακινούν να ζηλώσουμε - ζηλέψουμε  από τους δύο, μόνο τον Τελώνη [που μας ενώνει με το Θεό] και να απορρίψουμε ως παράδειγμα τον Φαρισαίο [που μας χωρίζει από το Θεό].

   Αυτό μας αφορά διότι οι λέξεις αυτές αν τις δεχτούμε ως πρότυπα μας οδηγούν σε κάποια πνευματική κατάσταση, ώστε να μιμηθούμε το πρόσωπο Τελώνης ή Φαρισαίος. Βασικά δύο είναι οι συμπεριφορές των ανθρώπων. Μία είναι η τελωνική και δεύτερη η φαρισαϊκή-υποκριτική.

   Ακολουθεί η δεύτερη Κυριακή του Ασώτου που έχουμε  πάλι δύο πρόσωπα, τον μικρό και τον μεγάλο αδελφό. Το πνεύμα των ύμνων της Κυριακής του Ασώτου σκοπόν έχει, επειδή  όλοι οι χριστιανοί υπήρξαμε άσωτοι [με το γνωστό της εκκλησίας : ουδείς αναμάρτητος = άσωτος] σε μικρό ή μεγάλο βαθμό, να μιμηθούμε τον μικρό αδελφό τον άσωτο, [και να επιστρέψουμε στο σπίτι του πατέρα Θεού που μας περιμένει], και όχι τον μεγάλο αδελφό.

   Τρίτη Κυριακή είναι της Αποκρέω ή της κρίσεως των ψυχών. Εδώ έχουμε δύο κατηγορίες ανθρώπων ή ψυχών που θα καταχωριστούν σε δύο πλευρές, η μία δεξιά και η άλλη αριστερά. Αυτή την Κυριακή κυριαρχούν οι λέξεις Δίκαιο 18 φορές και η 40 φορές Κρίσις.

   Επόμενη Κυριακή είναι η Κυριακή λεγομένη της Τυρινής [από τα γαλακτο-τυροκομικά προϊόντα που καταλύουμε αυτή την εβδομάδα], ή της εξορίας, ή έξωσης των Πρωτοπλάστων Αδάμ και Εύας από τον Παράδεισο.

1 Κυριακή Τελώνης και Φαρισαίος.

2 Κυριακή μικρός και μεγάλος αδελφός, ή πατέρας και υιός, ή ο διπλός εαυτός μας, ή φυγή και επιστροφή.

3 Κυριακή δίκαιοι και αμαρτωλοί, ή δύο βιβλία γραμμένα, ή δεξιά και αριστερά, ή στον παράδεισο ή στην κόλαση, με το Θεό ή με τον σατανά, με την αιώνια ευδαιμονία ή με την αιώνιο  βάσανο.

4 Κυριακή Αδάμ και Εύα, μέσα και έξω από τον παράδεισο, νόμιμο και παράνομο, αμοιβές και ποινές. 

   Ο Αδάμ που ήταν πλασμένος υλικά-σωματικά, και ποιημένος-προικισμένος πνευματικά από το Θεό. Άρχοντας απάντων των εν τω παραδείσω. Εξέπεσα και από Κύριος έγινα υπηρέτης. Με έντυσε  στολήν Θεοΰφαντον. Με προειδοποίησε ότι αν φάω θα αποθάνω.  Εμπιστεύθηκα την συμβουλή και την γνώμη του εχθρού. Αρνήθηκα και δεν τήρησα την εντολή του Θεού. Από αόρατο χιτώνα ενδύθηκα φύλλα συκιάς και δερμάτινο. Απατημένος και γυμνός. Εξ αιτίας της βρώσεως εστερήθηκα απάντων των αγαθών δωρεών. Εν γνώση μου έγινα παραβάτης του νόμου του Θεού. Απερρίφθην της θείας δόξης και εξευτελίστηκα. Εσκοτίστηκε ο νους μου. Μίαν μόνο εντολήν παρέβην και εξεβλήθην = εκδιώχθηκα από  του παραδείσου. 

   Ο Θεός του είπε: ὀλα είναι δικά σου, μὀνο από ένα δένδρο δεν θα φας από τους καρπούς του, διότι αν φας θα πεθάνεις. Σαν να του είπε: τα χίλια δένδρα με τα φρούτα τους είναι δικά σου, αυτό το ένα μην το πλησιάσεις, διότι θα σου κάνει κακό-ζημιά-θα σου φέρει θάνατο. Ο Αδάμ και η Εύα διάλεξαν και αποφάσισαν να πεθάνουν. Αυτό και έπαθαν, δηλαδή απέθαναν και παρέσυραν στο θάνατο και τους απογόνους τους, εμάς δηλαδή. Αφού γεννηθήκανε στην εξορία και εμείς εξόριστοι είμαστε, διότι τον τόπο της εξορίας των προγόνων μας κληρονομήσαμε.

   Εκάθισεν ο Αδάμ απέναντι του παραδείσου και με γοερή φωνή  έλεγε: θρηνώ και οδύρωμαι. Οίμοι=αλοίμονό μου,  ο τάλας=ταλαίπωρος. Οίμοι =αλοίμονό μου αθλία ψυχή. Οίμοι-Αλοίμονό μου,  ο άθλιος.

   Αυτή η γνωριμία με το περιεχόμενο και το πνεύμα των 4 Κυριακών, γνωστικά πρέπει να το κατέχουμε όλο το χρόνο, καθώς η διδασκαλία από τις 4 Κυριακές  και όλου του χρόνου πάνε μπροστά και εμείς ακολουθούμε από πίσω όλης της διδαχής. Αμήν.

   Έφθασε ο καιρός-χρονική περίοδος [η λεγόμενη μεγάλη τεσσαρακοστή] και φέτος δια τον πνευματικόν αγώνα αδελφοί. Ας αγωνιστούμε στο στάδιο της ζωής, υπό τις οδηγίες και τις εντολές του Θεού διά να νικήσουμε τον απατεώνα διάβολο και να στεφανωθούμε την ημέρα της Αναστάσεως.

 

ΕΊΜΑΣΤΕ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΊ;

    Ο πρώην Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος σε χρόνια αξιολόγησης και περισυλλογής, ιδιοτεύοντας και εφησυχάζων στην Τήνο, έθεσε την ερώτηση: Είμαστε Χριστιανοί; η δε απάντηση δόθηκε από τον ίδιο. Απέδειξε στο βιβλίο του περί το 1980, ότι δεν είμαστε χριστιανοί, [με την έννοια του όρου ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ], ούτε γενικά σαν λαός, μα ούτε και ειδικά σαν κλήρος κάθε βαθμού. Αυτά τα γράφει όχι απλός άνθρωπος, αλλά αυτός που έζησε  ζωντανά ανάμεσα στην τότε κρατική εξουσία [εν μέσω παλατιού και κυβερνήσεων], καθώς  και το λαό όπου διεπίστωσε αδυναμία θα πω πίστεως. Αν τότε διεπίστωσε με αποδείξεις ότι δεν ήταν χριστιανοί οι Έλληνες, σήμερα αν ζούσε πως θα χαρακτήριζε τους κατ' όνομα χριστιανούς; Ότι και να ήταν εκείνος, τελικά φανέρωσε ότι είχε συμμετοχή ευθύνης, ομολογώντας έμμεσα [την μη χριστιανικότητα και αυτού του ιδίου] βάζοντας στη θέση αυτή και τον εαυτό του. Τόλμησε όμως να βάλει  στην συνείδηση και την καρδιά του καθενός ότι δεν ήταν χριστιανοί τότε, άρα θα είμαστε σήμερα; Εκείνος έζησε και στο χωριό του στην Τήνο, και στην πρωτεύουσα, ύστερα σύγκρινε την διαφορά η οποία έγινε μέγα χάσμα, που χώρισε τον χριστιανό από το Θεό. Σήμερα θα μας ονόμαζε: άθεους; άπιστους; αχρίστιανους; Θεομάχους; Χριστομάχους;  μάλλον αντίχριστους;

   Αν τότε δεν ήμασταν χριστιανοί σκέψου φίλε μου τι είμαστε σήμερα. Πόσοι από τους χριστιανούς σήμερα γνωρίζουν τι είναι άνθρωπος; τι είναι χριστιανός; Ποιος γνωρίζει τον προορισμό του; Ποιος είναι γνώστης και τηρητής του ρόλου του στην οικογένεια; στην εργασία; στην κοινωνία; κλπ; Εσύ τώρα με τη σειρά σου σκέψου πιο βαθιά στο πρόβλημα πόσο χριστιανός είσαι. Αμήν.

 

Τρίτη 27 Φεβρουαρίου 2024

Για την ΑΓΑΠΗ.

   Τι είναι η   ΑΓΆΠΗ; Είναι οργανική; πνευματική; λογική; καλή; κακή; συναισθηματική; είναι ιδέα; λόγια; συγγραφή; τραγούδι; παραμύθι; είναι καθήκον; υποχρέωση; επιθυμία; λουλούδια; ευχή; τάμα; ορατή; αόρατη; είναι θυσία; είναι αληθινή; είναι ψεύτικη; είναι πάρε; είναι δώσε; είναι γνωστή; είναι άγνωστη; πουλιέται; αγοράζεται; έχει αποστολέα; έχει παραλήπτη; δανείζεται; ενοικιάζεται; δεσμεύεται από όποια συμφωνία; την κατέχεις; αυξάνει; μειώνεται; προσφέρεται; απαιτείται; επιβάλλεται; είναι ελεύθερη; είναι αιχμάλωτη; κλπ. Εσύ από τις δικές σου εμπειρίες τι άποψη έχεις; 

   Τι έχει μέσα στα σπλάχνα της; Η ΑΓΆΠΗ έχει μέσα της την αρετή, το δίκαιο, τον σεβασμό,την ταπείνωση, πίστη, ειλικρίνεια, αφοσίωση, δεν περιμένει μισθό,  όλο δίνει και τίποτε δεν παίρνει, την φτάνει το ελάχιστο και ευχαριστεί από πάνω, γίνεται χαλί να την πατήσεις, [πολλοί σκουπίζουν τα πόδια τους τα λασπωμένα σε αυτόν που τους αγαπά] βλέπει τον κάθε άλλον άνθρωπο γενικά,  ως εικόνα Θεού. 

    Δεν τον εξειδικεύει, δεν το βάζει σε κατηγορίες προσόντων και ικανοτήτων, δεν τον βλέπει ειδικά, αν έχει ή δεν έχει υλικά,   ως φτωχό ή  πλούσιο, ως ωραίο ή άσχημο, ως αρσενικό ή θηλυκό, ισχυρό ή αδύναμο, παρακάμπτει τις λεπτομέρειες κλπ, και βλέπει ΆΝΘΡΩΠΟ κατ' εικόνα Θεού.

   Έχεις αγάπη γιατί αγαπάς, έχεις υπομονή γιατί αγαπάς, έχεις ανοχή γιατί αγαπάς, έχεις κατανόηση γιατί αγαπάς, έχεις ταπείνωση γιατί αγαπάς, έχεις σεβασμό γιατί αγαπάς,  έχεις ευλάβεια γιατί αγαπάς,  έχεις μέσα σου φιλανθρωπία γιατί αγαπάς, θυσιάζεις-προσφέρεις  από το είναι σου γιατί αγαπάς, κλπ.

   Έχει ανταπόδοση η ΑΓΆΠΗ; και ΝΑΙ και ΌΧΙ.

   Από αγάπη στο άκουσμα βαριάς κουβέντας εσύ από αγάπη θα πεις ευχαριστώ, η συνείδησή του θα του το θυμίσει, έστω και αργότερα, θα τον ελέγξει, κάτι καλό θα βγει,  ή αν θέλεις να ωφελήσεις τον αδελφό υποκριτικά πέστου: αδελφέ δεν άκουσα τι είπες, πέστο πιο δυνατά, αν έχει στίγματα ανθρωπιάς, έστω και ίχνη Αγάπης,  δεν θα επαναλάβει αυτό που είπε πριν, έτσι θα ωφεληθεί και εκείνος.

   Δεν έχεις θυμό γιατί αγαπάς, διότι η αγάπη  μηδενίζει τον θυμό.  Δεν ακούς τον κακό λόγο γιατί αγαπάς. Δεν βλέπεις την κακή συμπεριφορά γιατί αγαπάς. Σιωπάς γιατί αγαπάς, θα μπορούσες πολλά να πεις, αλλά επειδή αγαπάς σιωπάς. Σκέπτεσαι να αντιδράσεις μπροστά σε κάτι κακό, λάθος κλπ, γιατί αγαπάς

Η ΑΓΆΠΗ είναι σοφός σύμβουλος.  Πριν εξωτερικεύσεις οτιδήποτε από τον εαυτό σου να ρωτάς την αγάπη, θα σου δώσει την πιο έξυπνη συμβουλή. Σε κάνει ανώτερο άνθρωπο η γνώμη της ΑΓΆΠΗΣ, ανάμεσα σε κατώτερους. 

   Ποιος μπορεί να συμπληρώσει με λόγια και έργα τον ωφέλιμο ρόλο της ΑΓΆΠΗΣ στον κόσμο; Μόνο ο Κύριος, ο Ιησούς, ο Ναζωραίος. Υπάρχει η ολική αγάπη και η μερική αγάπη. Σήμερα οι άνθρωποι αγαπούν μερικά, τμηματικά, επιλεκτικά, κλπ, μόνο για να πάρουν και όχι να δώσουν.

   Ποιος μπορεί να συμπληρώσει  με λόγια το βλαπτικό αποτέλεσμα έλλειψης Αγάπης από τον κόσμο;

   Όταν λείψει η ΑΓΆΠΗ από τον κόσμο, θα πάψουν να υπάρχουν άνθρωποι. 

   Οι άνθρωποι νομίζουν ότι γνωρίζουν την Αγάπη. Κανένας όμως δεν δέχεται ότι έχει έλλειμμα Αγάπης. Δυστυχώς. 

   Εάν κάποιος  πει: Αγαπώ το Θεό, αλλά μισεί τον αδελφό του, τότε αυτός είναι ψεύτης, διότι εκείνος που δεν αγαπά τον αδελφό του, τον οποίο έχει ιδή, πως είναι δυνατόν να αγαπά τον Θεό τον οποίον δεν έχει ιδή;

   Ὀποιος με αγαπά λέγει ο Κύριος τηρεί τις εντολές μου.

 

Το κείμενο θα είναι πάντα συμπληρούμενο. 

Κυριακή 25 Φεβρουαρίου 2024

Ο ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ για την ΑΓΑΠΗ.

    Η  τελεία αγάπη [είπε ο Άγιος] είναι να πουλήσεις όλα τα υπάρχοντα που έχεις, να τα δώσεις ελεημοσύνη, και εσύ μετά να πουληθείς σκλάβος σε κάποιον αφέντη και όσα παίρνεις να τα δίνεις ελεημοσύνη, και να μην κρατήσεις τίποτα για τον εαυτό σου. Αν αυτό σου φαίνεται δύσκολο κανε κάτι άλλο. Πάμε παρακάτω να κάνεις κάτι άλλο. Δεν μπορείς να δώσεις τα υπάρχοντά σου ούτε και να πουληθείς σκλάβος, δώσε τα μισά. Δεν μπορείς ούτε αυτό, πάμε παρακάτω. Δώσε από τα τρία το ένα μέρος, δώσε από τα τέσσερα το ένα, δώσε από τα πέντε το ένα. Βαρύ σου φαίνεται και αυτό, πάμε παρακάτω. Κάνε κάτι πιο εύκολο και δώσε από τα δέκα το ένα μέρος. Αν σου φαίνονται βαριά όλα τα παραπάνω μην του κλέβεις το ψωμί, το χωράφι, το οικόπεδο, τα προϊόντα που παράγει, μην του πάρεις το εξωφόρι, μην τον κατατρέχεις, μην το κατηγορείς, μην τον συκοφαντείς κλπ, με την γλώσσα σου και του κλείνεις το σπίτι, το μαγαζί κλπ, διότι τον σκοτώνεις. Ας πάμε παρακάτω άνθρωπε και κάνε κάτι άλλο. Τον βρήκες τον αδελφό σου μέσα στη λάσπη, δεν θέλεις να τον βοηθήσεις να βγει, τουλάχιστον μην τον σπρώχνεις πιο βαθιά. Άφησέτονε. όλα όσα είπαμε σου φαίνονται βαριά. Παρακάτω όμως δεν έχει. Όπως στρώσεις θα κοιμηθείς, έτσι λέγει ο λαός.  


 

Πέμπτη 22 Φεβρουαρίου 2024

ΓΝΩΡΙΜΙΑ με την ΑΓΑΠΗ.

 Απόστολος Παύλος. Πρώτη επιστολή προς τους Κορινθίους, κεφάλαιο 13 στίχοι 1-8, 13. 

               Ο  ΥΜΝΟΣ  ΤΗΣ  ΑΓΑΠΗΣ. 

Σε ερμηνεία.

  1 Εάν υποθέσωμεν ότι  μιλώ όλες τις γλώσσες των ανθρώπων, ακόμη και την γλώσσα των Αγγέλων, χωρίς όμως να έχω αγάπη, δεν έχω καμία διαφορά από τον χαλκό που βγάζει κάποιον ήχο όταν τον χτυπάνε. Όμοιος είμαι και με ένα κύμβαλο που βγάζει και αυτό κάποιο θόρυβο χωρίς σημασία.

  2 Εάν επίσης έχω προφητικό χάρισμα, και γνωρίζω τα σχέδια του Θεού, και εάν έχω όλη τη γνώση, ακόμη και να μεταθέτω βουνά από την πίστη, αγάπη όμως δεν έχω, δεν είμαι τίποτε.

  3 Εάν διαθέσω όλα τα υπάρχοντά μου για να ταΐσω τους φτωχούς, ακόμη και εάν παραδώσω το σώμα μου να καεί στη φωτιά, δεν ωφελούμαι καθόλου διότι δεν έχω αγάπη.

  4 Εκείνος που έχει αγάπη είναι μεγαλόψυχος, ανεκτικός, η αγάπη έχει πλατιά καρδιά,  με την αγάπη γίνεται ευεργετικός, ωφέλιμος, φιλόξενος, η αγάπη δεν φθονεί, δεν φέρεται με αλαζονεία, η αγάπη δεν φουσκώνει, από οίηση και υπερηφάνεια,

  5  η αγάπη δεν κάνει τίποτε το άσχημο, δεν επιδιώκει το δικό της συμφέρον, δεν ερεθίζεται από θυμό, οργή και φθόνο, δεν βλάπτει ποτέ τον πλησίον, ούτε λογαριάζει το κακό που του έκανε άλλος, όσο και να είναι.

  6 Η αγάπη δεν  χαίρεται όταν βλέπει κάτι άδικο, χαίρεται όταν βλέπει ότι επικρατεί το δίκαιο και η αλήθεια. Είναι πάντα πρόθυμη, δεν κουράζεται, δεν έχει πονηριά ούτε υποκρισία, σου δίνει, δεν σου παίρνει τίποτα,  δεν σε γδύνει σε στολίζει, γίνεται χαλί να την πατήσεις.

  7 Η αγάπη σκεπάζει όλες τις αδυναμίες και τις ελλείψεις που έχει ο πλησίον, δεν τις διαφημίζει, δεν τον προσβάλει, ελπίζει και εύχεται να διορθωθεί ο πλησίον, δείχνει μεγάλη υπομονή στον πλησίον, όποιος και να είναι.

  8 Η αγάπη δεν ξεπέφτει ποτέ, μένει πάντα στο ύψος της, δυνατή και ισχυρή,  ακόμα και μετά θάνατον. Το χάρισμα προφητείας  έχει τέλος, χάρισμα γλωσσών έχει τέλος με το θάνατο, είτε γνώση είναι και όποιες ικανότητες, όλα έχουν τέλος.

  13 Στην παρούσα ζωή στον κόσμο μένουν με τον άνθρωπο, η πίστις, η ελπίδα και η αγάπη. Πρώτη από τα τρία είναι η αγάπη.  Όποιος αγαπά πραγματικά θυσιάζει ότι έχει και θυσιάζεται και ο ίδιος που φέρει την αγάπη χωρίς να ζητά αντάλλαγμα.  

   Σήμερα όλα τα έχουμε, αγάπη, πίστη και ελπίδα δεν έχουμε, γιαυτό πτωχεύσαμεν. ΑΜΗΝ.   


 

Παρασκευή 16 Φεβρουαρίου 2024

ΟΛΊΓΑ για τον ΝΟΥ.

         Τι είναι ο Νους;

   Πάτησε στη ψηφιακή βιβλιοθήκη την λέξη Νους και από εκεί   πολλά θα μάθεις.

    Ο ΝΟΥΣ είναι ένα από τα πολλά δώρα που δώρησε ο Θεός στον άνθρωπο, σε όλους μας το ίδιο.  Δεν είναι υλικό στοιχείο, είναι όμως μέσα στον υλικό άνθρωπο. Ο Νους που είναι μέσα μας; Δεν είναι στα δυνατά χέρια, ούτε στη μέση, ούτε στο γόνατο, ούτε στις πατούσες. Ο Νους είναι στο ψηλότερο σημείο του ανθρωπίνου σώματος της κεφαλής μας. Είναι ο ηγέτης όλου του ανθρώπου, είναι ο ηγεμόνας Νους, που ηγεμονεύει, είναι ο Κυβερνήτης όλων των μελών του σώματος. Επιβλέπει και ελέγχει τα πάντα. 

     Ο Νους είναι η θεωρητική δύναμη της ψυχής. Άλλη δύναμη της ψυχής είναι η πρακτική ενεργοποιούμενη προς τα έξω. Ο Νους εξωτερικεύεται ως Λόγος. Νόηση και ενέργεια. Νους το ένα, Λόγος το άλλο. Ο Νους είναι σοφία όταν φυλάει απαράτρεπτα τις κινήσεις που οδηγούν  προς το Θεό. Σοφία και Νους βαδίζουν μαζί.  Έχει βοηθούς τα μέλη του σώματος που των ενημερώνουν για την κάθε λεπτομέρεια της ζωής. Εκείνος αποφασίζει για όλα ως γνώστης όλων. Ο Νους των πολλών ανθρώπων αλληλο-συνεργάζεται για το κοινό καλό.

    Από μικρά παιδιά μας έλεγαν οι γονείς μας, οι παππούδες μας, οι διδάσκαλοι κλπ, το Νου σου παιδί μου πρόσεχε,  το Νου σου δεν βλέπεις; που είχες το Νου σου, ε σου μιλάω που βοσκάει ο Νους σου, εγώ σου τα έλεγα αλλά εσύ αλλού είχες το Νου σου,  εκεί που θα πας να έχεις το Νου σου,  οι δάσκαλοι το ίδιο: παιδιά το Νου σας, όχι έξω, εδώ στο μάθημα κλπ. 

    Αφού όλοι έχουμε Νου γιατί δεν είμαστε ίδιοι και ίσοι. Όλα άστρα είναι, όμως δεν έχουν την ίδια φωτιστική ακτίνα. Άλλο ο άνθρωπος ἀλλο τα αστέρια. Έτσι είναι, σωστό. Ο Θεός ότι έφτιαξε το έθεσε σε λειτουργία. 

   Άρα είναι  ζήτημα με μία λέξη   ε ρ γ α σ ί α, καλλιέργεια, παραγωγή συντήρηση, διατήρηση αιωνίως, από τον άνθρωπο. Τα αισθητά πράγματα [εκτός από τον άνθρωπο] είναι εργασιακά κουρδισμένα από το δημιουργό Θεό διότι είναι ά-λογα.   

   Ο ουρανός είναι από αρχής σε αυτόματη λειτουργία, εργάζεται όπως και η γη, η θάλασσα, η φύσις, τα ζώα κλπ. Στον άνθρωπο ο Θεός είπε: να  εργάζεται και να φυλάττει τον χώρο του παραδείσου, δηλαδή να εργάζεται σωματικά,  και να φυλάσσει νοητά-πνευματικά-έξυπνα και σοφά,  το χώρο που του χάρισε, χάρισμα.

   Άρα ο Νους είναι κεφάλαιο, καθώς και όλα τα μέλη  προς επένδυση. Λέγουν για κάποιους: αυτουνού κόβει ο Νους του, είναι διάνοια λέγουν για κάποιον άλλον, χαρισματικός για άλλον κλπ. 

    Αυτό θέλησε και ο Χριστός από τον άνθρωπο. Να αξιοποιήσει το κεφάλαιο Νους, σε συνεργασία με τα μέλη του σώματος. Ο Χριστός μας το είπε  πολλές φορές. Γνωρίζουμε για την κάτωθεν σοφία και την άνωθεν σοφία. Ο Παύλος έγραψε: ότι μπροστά μας είναι καθημερινά ο διχασμός των αισθητών από των νοητών που κατέχει ο άνθρωπος.  Τα μέλη του σώματος να είναι του Χριστού. Όχι μέλη αμαρτωλού -ανόητου. Όπως και ο Νους έτσι και τα μέλη του σώματός μας,  του Χριστού είναι. 

   Εμείς θέλουμε να συνυπάρξει σε όλο το είναι μας, η πορνεία με την παρθενία σώματος και ψυχής,  το ψέμα με την αλήθεια, η κλοπή με την ελεημοσύνη,  η απάτη με την ειλικρίνεια, το άδικο με το δίκαιο,  το κακό με το καλό, το μίσος με την αγάπη, κλπ, και τέλος η απιστία με την πίστη. Είναι δυνατόν; όχι βέβαια. Αμήν.


 

Πέμπτη 15 Φεβρουαρίου 2024

ΑΠΌ ΤΟΥΣ ΠΑΤΈΡΕΣ.

 Ο  ΆΓΙΟΣ  ΜΆΞΙΜΟΣ  Ο  ΟΜΟΛΟΓΗΤΉΣ. 

Τα κείμενα των Πατέρων  τα διαβάζεις όχι ως εφημερίδα ή κάποιο περιοδικό, αλλά   τα μελετάς. Άλλο είναι η ανάγνωση και άλλο η μελέτη. Με την μελέτη μαθαίνεις να σκέπτεσαι, να ερευνάς, να συνδυάζεις, να συγκρίνεις, να αξιολογείς, να προβληματίζεσαι,   να επιλέγεις, να αποφασίζεις σοβαρά υπεύθυνα μελλοντικά και όχι προσωρινά και όχι με το θέλω των αρεσκειών σου-επιθυμιών σου κλπ. Τότε έχεις την γνώση, την άποψη, και το λόγο ανά πάσα στιγμή να μεταδόσεις αυτά που και εσύ απέκτησες, διότι με τη μελέτη ωφελήθηκες και τώρα μπορείς να μεταδόσεις από την αποθήκη της γνώσης αυτό που κατέχεις και να ωφελήσεις τον πλησίον σου, αν έχει καλή ακουστική ικανότητα και παραδειγματισμό   και αντιγραφική εξυπνάδα, ας μην το ονομάσω πονηριά.

    1] Εκείνος που έχει προσηλωμένο το νου στην αγάπη προς το Θεό [η πρώτη και μεγαλύτερη αγάπη είναι προς το Θεό] περιφρονεί όλα τα ορατά [ακόμη] και το ίδιο το σώμα του σαν ξένο. Ο νους, η αγάπη, η γνώση, η πίστη, πνεύμα και ψυχή είναι συγγενείς συνεργαζόμενες δυνάμεις που ενεργοποιούν το σώμα. Όλα τα ορατά είναι κτιστά δημιουργήματα του Θεού. Το σώμα έρχεται δεύτερο, ενώ ο άνθρωπος θέλει την πρωτιά. 

   2] Εάν η ψυχή είναι ανώτερη από το σώμα και ασύγκριτα ανώτερος από τον κόσμο είναι ο Θεός που έκτισε αυτόν, [τότε] εκείνος που προτιμά το σώμα περισσότερο από την ψυχή, και τον κόσμο που κτίσθηκε από το Θεό περισσότερο από το Θεό, [τότε λέμε ότι]  δεν διαφέρει καθόλου από εκείνους που προσκυνούν τα είδωλα. Είναι προσκολλημένος στα κατώτερα. 

   3] Εκείνος που απομάκρυνε το νου του από την αγάπη προς το Θεό και τον έχει προσδεδεμένο σε κάποιο από τα αισθητά [πράγματα], αυτός είναι εκείνος που προτιμά το [αισθητό] σώμα περισσότερο από την ψυχή, και εκείνα [τα δημιουργήματα] που έγιναν από το Θεό [τα προτιμά] περισσότερο από το Θεό που τα έκτισε.