Πέμπτη 5 Φεβρουαρίου 2015

ΩΦΕΛΙΜΟΣ ΔΙΔΑΧΗ


Κυριακή  Τελώνου και Φαρισαίου

            Πριν καλά  καλά τελειώσει η περίοδος δηλώσεων των εκπροσώπων, όλων των θεσμών, ακόμη και ιδιωτών, διά το νέο πολιτικό έτος 2015 με ευχές περί αγάπης, ειρήνης, αλληλεγγύης, ευημερίας, ανάπτυξης και συνύπαρξης των λαών σε ένα δύσκολο εφαρμόσιμο πολυπολιτισμικό μοντέλο διαβίωσης των ανθρώπων, εμείς οι ορθόδοξοι χριστιανοί μόλις προχθές 19 Ιανουαρίου με το Ορθόδοξο Ημερολόγιο και 1 Φεβρουαρίου με το Νέο ημερολόγιο, Κυριακή ΤΕΛΩΝΟΥ και ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ, εισήλθαμε σε μία Εκκλησιαστική – Θρησκευτική περίοδο 10 εβδομάδων την οποία ονομάζουμε ΤΡΙΩΔΙΟΝ.
            Το Τριώδιο λοιπόν η σύγχρονη χριστιανική κοινωνία το βιώνει με τέσσερις τρόπους. Ο ένας είναι ο κοινωνικός ή κοσμικός, ο δεύτερος είναι ο πνευματικός – χριστιανικός, ο τρίτος είναι ο συνδυασμός των δύο και τέταρτος η απόρριψη.
            Διά τον κοινωνικόν, κοσμικόν και υλιστήν άνθρωπο το Τριώδιο είναι φαγητό, ποτό, διασκέδαση, ξενύχτι, χορός, καρναβάλι, δηλ. απόλαυση και ικανοποίηση των αισθήσεων. Δηλαδή πέραν της υλικής καταστροφής του ανθρώπου έχουμε και την ηθική υποβάθμιση, τον εξευτελισμό, του πνευματικού ανθρώπου. Διά τον πνευματικό και ιδίως χριστιανό Ορθόδοξο άνθρωπο, το Τριώδιο είναι παιδαγωγικό πρόγραμμα προσπάθειας, αγώνας, άθληση και προπόνηση ώστε ο αγωνιζόμενος χριστιανός να ανέβει πνευματικά. Είναι οδηγός, στήριγμα και βοήθημα με στόχο ο χριστιανός να αποκτήσει και να κάνει κτήμα του τις αξίες και τις αρετές της πίστεώς μας.
            Το Τριώδιο είναι το στάδιο, το γυμναστήριο των ψυχοσωματικών δυνατοτήτων τις οποίες έχει μέσα του έμφυτες από το Θεό ο άνθρωπος,  το οποίο μέσα από το πνεύμα των εκκλησιαστικών ύμνων σκοπός του είναι να ανορθώσει και να ανεβάσει τον χριστιανό από άνθρωπο κοσμικό, υλιστή και ορθολογιστή σε πνευματική ύπαρξη και οντότητα καθώς επίσης και να τον συνδέσει με το Θείο για να επιστρέψει στις πνευματικές ρίζες του και την γενέτειρά του, τον Παράδεισο.
            Αυτό βέβαια θα γίνει κατάκτηση διά μέσου της ασκήσεως, των αγωνισμάτων και της απαλλαγής των παθών μας, γιατί μόνον τότε αποκτούμε   τις αρετές και των αξίες του Ελληνοχριστιανικού πνεύματος.
           
            Τα έθνη καθώς επίσης και οι χριστιανικοί λαοί, στο κοντινό μέλλον, θα οδηγηθούν σε ένα πνευματικό αδιέξοδο. Και επειδή έχουν πάψει να αναζητούν (διψούν για) Τον Θεον   θα είναι αδύνατη η επιστροφή και ο επαναπροσδιορισμός στον φωτισμό και την χάρι του ΘΕΟΥ.
            Καλώς ή κακώς, εκεί μας οδήγησαν οι κακοί ποιμένες (κληρικοί) και οι κακοί άρχοντες (πολιτικοί) τους οποίους ψήφιζε ο λαός.
            Η περίοδος του Τριωδίου αρχίζει με δύο πρόσωπα πρωταγωνιστές, ή δύο τύπους ανθρώπων. Το ένα πρόσωπο, του Φαρισαίου, ως υπερήφανου και εγωϊστή και το άλλο του Τελώνη ως ταπεινού. Όλοι μας εμείς σήμερα κινούμαστε κάπου ανάμεσα μεταξύ των δυο αυτών προσώπων, του Φαρισαίου και Τελώνη, ή της υπερηφανίας και της ταπεινώσεως.
            Περίπου 40 φορές οι ύμνοι της Κυριακής αυτής αναφέρουν την λέξη «ταπεινός» και άλλες 40 την λέξη «υπερήφανος» καθώς και τα παράγωγα αυτών.
            Ο άνθρωπος (και ιδίως ο χριστιανός) έχει μέσα του από την αρχή της ζωής του την διάθεση, την ανάγκη και την τάση διά επικοινωνία (προσευχή) με τον δημιουργό του Θεό.
            Όλη η υμνολογία της Εκκλησίας του ΧΡΙΣΤΟΥ κάνει μεγάλη αναφορά στην προσευχή και τα αποτελέσματα αυτής. Την Κυριακή  του Τελώνου και του Φαρισαίου τα τροπάρια που ψάλλονται μας συνιστούν η προσευχή μας να ομοιάζει με του Τελώνη και όχι του Φαρισαίου.

            Βασικό αγώνισμα διά την σωτηρία της ψυχής μας είναι η ΜΕΤΑΝΟΙΑ  στην οποία τα κείμενα της Κυριακής αναφέρονται 5 φορές. Ο Ιωάννης ο Πρόδρομος το κήρυγμά του το άρχισε με την λέξη ΜΕΤΑΝΟΕΙΤΑΙ, επίσης ο Χριστός όταν εμφανίσθηκε στον κόσμο ως διδάσκαλος η πρώτη λέξη προς τους ανθρώπους ήταν ΜΕΤΑΝΟΕΙΤΑΙ, διότι η μετάνοια μας επαναφέρει στο δρόμο του Θεού, μας χωρίζει από την αμαρτία και μας ενώνει με το Χριστό, αποκαθιστά δηλ. την σχέση Ανθρώπου - Θεού.
Ένα άλλο αγώνισμα (παρεξηγημένο) είναι του ΖΗΛΟΥ ή ΖΗΛΩΤΙΣΜΟΥ με την διπλή νοθευμένη ερμηνεία. Δεκατέσσερις φορές κάνουν αναφορά οι ύμνοι της Κυριακής αυτής στην λέξη ζήλος. Με την λέξη ζήλος τα τροπάρια μας προτρέπουν, είναι σαν να μας παρακαλούν να ζηλέψουμε και να συμπαθήσουμε την ταπείνωση του Τελώνη, τον τρόπο και τη στάση ζωής του και να αποφεύγουμε τον εγωϊσμό του Φαρισαίου. Να ζηλέψουμε τον στεναγμό του Τελώνη και την αυτοκατάκρισή του, και να απεχθανόμεθα τον φαρισαϊσμό. Επιμένει ο υμνογράφος με τις 14 αναφορές που κάνει στον ζήλο του Τελώνη και ως ζήλος (=αγάπη) έμπρακτως  προς Τον Θεό, και όχι θεωρητική. Αγάπη (=ζήλος) ενεργοποιημένη και με την συμμετοχή όλων των ψυχοσωματικών δυνάμεων του που εξωτερικεύεται με τα δάκρυα. Ο Χριστός από τους δύο τρόπους ζωής δικαιώνει τον Τελώνη ενώ τον Φαρισαίο κατακρίνει.
            Αποτέλεσμα των δύο τρόπων συμπεριφοράς του ανθρώπου απέναντι στον Θεό είναι το ότι, όσοι ομοιάζουν εις τον Φαρισαίο και η συμπεριφορά τους όλη είναι υπερήφανη και εγωϊστική θα  στερηθούν τα αγαθά της ουρανίου βασιλείας, όσοι δε ομοιάζουν στον Τελώνη θα αξιωθούν όλων των δωρεών της αιωνίου ζωής.

            Επομένως την προσεχή Κυριακή θα γνωρίσουμε δύο τρόπους συμπεριφοράς, που πρέπει τον ένα τρόπο να μισήσουμε και αποφύγουμε έως τέλους της ζωής μας και τον άλλον να ζηλέψουμε, να αγαπήσουμε και να ακολουθήσουμε. Τον οποιονδήποτε συνδυασμό και αν επινοήσουμε να εφαρμόσουμε ως τρόπο ζωής το μόνο σίγουρο είναι ότι θα μας βλάψει κατά τα λεγόμενα του Χριστού. Εάν αυτό το σκεπτικό το υλοποιήσουμε ο Χριστός θα μας ονομάσει ΥΠΟΚΡΙΤΕΣ και αλλοίμονό μας.
            Ας δώσουμε λοιπόν την Κυριακή αυτή μεγάλη προσοχή ώστε να γνωρίσουμε κάποιες λέξεις του χριστιανικού–πνευματικού ΑΛΦΑΒΗΤΟΥ μας, απαραίτητες δια την σωτηρία της ψυχής μας. Και αυτές είναι ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ, ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ, ΠΡΟΣΕΥΧΗ, ΜΕΤΑΝΟΙΑ, ΖΗΛΟΣ, ΑΙΩΝΙΑ ΖΩΗ,  ΣΤΕΡΗΣΗ ή ΠΑΡΟΧΗ ΑΓΑΘΩΝ, καθώς και η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ.
           
Τρόπο ΖΩΗΣ και ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ θέλει ο κάθε νέος χριστιανός σήμερα, και όχι λόγια υποκρισίας που είναι σε αφθονία.  Αμήν.       

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου